مسمومیت با فلزات سنگین در پرندگان

مسمومیت ناشی از مصرف سرب، روی ، آهن و گاهی اوقات مس در پرندگان مسمومیت با فلزات سنگین نامیده می شود و یکی از شایع ترین مسمومیت ها در پرندگان است. پرندگان اغلب کنجکاو هستند و اشیاء جدید و براق توجه آنها را جلب میکند و دوست دارند آن را بررسی کنند و سپس در دهان خود قرار میدهند و میجوند اگر این اشیاء از جنس فلزات سنگین باشد میتواند باعث بروز مسمومیت شود. با این مقاله از سایت ملودی مهربانی همراه ما باشید!

مسمومیت با فلزات سنگین در پرندگان

مسمومیت با فلزات سنگین مثل سرب در پرندگان آنقدر رایج است به طور مرتب در پرندگان خانگی که به بیمارستان های دامپزشکی مراجعه میکنند، دیده می شود. به این دلیل است که منابع فلزات سنگین مثل سرب می توانند در فضا های خانگی باشند. این منابع برای سرب میتواند شامل لحیم کاری سرب، رنگ های مبتنی بر سرب، زرق و برق از لباسها ، زیور آلات کریسمس، وزنه های پرده، سکه، باتری ها، سرامیک، آب آشامیدنی، پایه های لامپ، پشت آینه، باشد

در مورد مسمومیت با روی و آهن هم باید به این مورد توجه کرد که روی و آهن در غذا وجود دارند و برای یک پرنده سالم به مقدار کم مورد نیاز است. اما وقتی مقادیر غیر طبیعی در بدن پرنده وجود داشته باشد، مسمومیت رخ میدهد، مسمومیت با آهن می تواند سبب بروز بیماری ذخیره آهن یا  iron storage disease شود که در نهایت  منجر به مشکلات کبدی و آسیب به سایر اندام ها شود.

علائم بیماری

علائم رایجی که پرنده شما ممکن است در صورت مسمومیت با فلز سنگین از آن رنج ببرد، عبارتند از:

• تشنگی مداوم
• برگشت آب
• بی حوصلگی
• ضعف
• افسردگی
• لرزش
• ناتوانی در انجام حرکات هماهنگ
• تشنج استفراغ
• دفع مدفوع سبز (یا قرمز) آبکی

اگر شدت آسیب دیده گی در پرندگان زیاد باشد ممکن است منجر به از دست دادن آنی آنان شود.

بیشتر بخوانید: نقرس در پرندگان

تشخیص بیماری

هنگامی که به مسمومیت با فلزات سنگین در پرنده خود مشکوک هستید، سریعا او را به دامپزشکی برسانید تا توسط دامپزشک معاینات انجام شود. معمولاً از سنگدان رادیوگراف تهیه میکنند (هرچند که عدم وجود این اشیاء در رادیوگرافی وجود فلز سنگین در بدن را رد نمی کند. اشکال غیر قابل مشاهده فلز ممکن است شامل تراشه های رنگ، دودهای گازی یا ذخایر سرب متحرک در مغز استخوان باشد).  همچنین بوسیله آزمایش خون می توانند فلزات سنگین را شناسایی کند.

درمان مسمومیت

معمولا دامپزشک از درمان تزریقی calcium EDTA و داروی خوراکی Penicillamine استفاده میکند. همینطور مایع درمانی و درمان حمایتی و استفاده از روان کننده ها و روغن های معدنی مثل پارافین به صاحب پرنده توصیه خواهد شد.

توجه داشته باشید:

حتما قبل از استفاده از راه های درمانی ذکر شده با دامپزشک خود مشورت کنید.

سارینا شعرانی- دامپزشک