آلرژی در سگها و راه های درمان آن چیست

آلرژی به هر گونه حساسیت و واکنش غیرطبیعی به مواد غذایی، محیط، اجسام و …. که در جانداران رخ می دهد، می گویند. آلرژی در سگها و راه های درمان آن بسیار متفاوت است.

آلرژی حالتی از واکنش بیش از حد یا حساسیت بیش از حد سیستم ایمنی بدن به ماده خاصی به نام آلرژن است. بیشتر آلرژن ها پروتئین های گیاهان، حشرات، حیوانات یا غذاها هستند.

بنابراین باید ابتدا انواع آلرژی را بشناسید. سپس علائم و درمان آن را بیان کنیم. به این منظور تا انتهای این مقاله ما را همراهی کنید. به خصوص اگر در فصلهای بهار و پاییز مقاله پیش رو را می خوانید.

علائم آلرژی در سگ چیست؟

• در سگ، شایع ترین علامت مرتبط با آلرژی، خارش پوست یا موضعی یا در سراسر بدن است.
• در برخی موارد، علائم شامل مشکل سیستم تنفسی با سرفه، عطسه یا خس خس سینه می شود.
• گاهی ممکن است ترشحات آبریزش از چشم یا بینی وجود داشته باشد.
• در موارد دیگر، علائم آلرژیک بر سیستم گوارشی تأثیر می گذارد و منجر به استفراغ و اسهال می شود.

چه چیزی باعث آلرژی در سگها می شود؟

وظیفه سیستم ایمنی این است که مواد خارجی مانند ویروس ها و باکتری ها را پیدا کند و از شر آنها خلاص شود. به طور معمول، این پاسخ سگها را از بیماری های خطرناک محافظت می کند. سگهای مبتلا به آلرژی دارای سیستم ایمنی بیش از حد حساس هستند.

علائم ناشی از آن یک واکنش آلرژیک است . موادی که باعث واکنش های آلرژیک می شوند، آلرژن ها هستند. آلرژن ها قدرت خود را برای مدت طولانی از دست نمی دهند. گاهی اوقات مواد حساسیت زا ممکن است برای چندین ماه در سطوح بالایی باقی بمانند و به دیوارها، مبلمان، لباس ها و سطوح دیگر بچسبند.

آلرژی در سگ چقدر شایع است؟

متأسفانه، آلرژی در سگ‌ها با هر نژاد و پیشینه بسیار رایج است. اکثر آلرژی‌ها پس از شش ماهگی حیوان خانگی ظاهر می‌شوند و اکثر سگ‌های مبتلا بالای یک یا دو سال سن دارند. تصور می شود که برخی از آلرژی ها ارثی هستند. آلرژی ارثی آتوپی یا آلرژی به گرده ها و گیاهان است.

بیشتر بخوانید: بیماری های شایع در سگ ها + علائم بروز دهنده و نحوه درمان

مواد رایج آلرژی زا (آلرژن ها) کدامند؟

بسیاری از مواد می توانند به عنوان آلرژن عمل کنند. بیشتر آنها پروتئین هایی با منشا حشرات، گیاهی یا حیوانی هستند. اما مولکول های شیمیایی کوچک نیز می توانند باعث آلرژی شوند.

نمونه‌هایی از آلرژن‌های رایج عبارتند از: گرده‌ها، هاگ‌های کپک، کنه‌ها، گرد و غبار، سلول‌های پوست ریخته شده، پروتئین‌های حشرات مانند بزاق کک و برخی داروها.

درمان آلرژی در سگ ها

بهترین راه برای درمان آلرژی پرهیز از عامل آلرژن است. این ممکن است همیشه امکان پذیر باشد یا نباشد. اما از نظر درمان، بستگی به نوع حساسیت سگ دارد.

به عنوان مثال، بهترین راه برای درمان درماتیت آلرژی کک، از بین بردن کک است، در حالی که بهترین راه برای درمان آلرژی غذایی یا عدم تحمل غذایی، تغییر رژیم غذایی است.

علاوه بر هرگونه تغییر در شیوه زندگی که ممکن است ضروری باشد، دامپزشک ممکن است یک داروی تسکین آلرژی برای سگ تجویز کند. بنابراین به کنترل علائم مرتبط با واکنش آلرژیک کمک کند. علائم مرتبط با آلرژیک مانند خارش و هرگونه عفونت ثانویه پوستی که ممکن است در نتیجه آلرژی ایجاد شده باشد.

انواع مختلف آلرژی در سگها کدام است؟

روش های مختلفی برای طبقه بندی آلرژی وجود دارد. آلرژی در سگها و راه های درمان آن متفاوت است. برخی از نمونه های طبقه بندی را در زیر عنوان می کنیم.

آلرژی در سگها به نیش کک یا حشره

آلرژی به نیش حشره پاسخ التهابی به نیش حشره است. عنکبوت ها، کنه ها و حشرات از جمله کک، مگس، پشه، مورچه، زنبور عسل، زنبورهای دیگر می توانند باعث واکنش آلرژیک در سگ های حساس شوند.

بزاق کک شایع ترین آلرژن حشرات در سگ ها است. باعث درماتیت آلرژی کک (FAD) می شود. بیشتر سگ ها در اثر گزش کک، تحریک موضعی جزئی را تجربه می کنند.

سگ FAD به گاز گرفتن با خارش موضعی شدید واکنش نشان می دهد. سگ مبتلا به FAD خود را گاز می گیرد و می خراشد و ممکن است مقادیر زیادی مو را از بکند، به خصوص در ناحیه دم. در این صورت عفونت باکتریایی ثانویه ممکن است در نواحی پوست خراشیده ایجاد شود.

آلرژی در سگها از نوع استنشاقی

واژه آلرژی استنشاقی در سگ اغلب به عنوان مترادف آتوپی استفاده می شود. آلرژن های اصلی استنشاقی گرده درختان (سدر، خاکستر، بلوط و غیره)، گرده چمن، گرده علف های هرز (ابوسیا)، کپک ها، کپک و کنه های گرد و غبار خانگی هستند.

بسیاری از این آلرژی در سگها به صورت فصلی رخ می دهد، مانند گرده های ابروسیا، سرو و چمن. با این حال، موارد دیگری مانند کپک ها، کپک ها و کنه های گرد و غبار خانگی در تمام طول سال رخ می دهند.

هنگامی که انسان این آلرژن ها را استنشاق می کند، آلرژی حاصل در درجه اول با علائم تنفسی فوقانی ظاهر می شود: آبریزش چشم، آبریزش بینی، و عطسه (تب یونجه).

با توجه به این علائم بالینی، این بیماری درماتیت آلرژیک استنشاقی نیز نامیده می شود. سگ ممکن است صورت خود را بمالد، پاهایش را لیس بزند و زیر بغل را خراش دهد. بهترین درمان پیشگیری است. پس از مبتلا شدن باید  باید تا حد امکان از قرار گرفتن در معرض آنها محافظت شود و با دامپزشک مشورت نمایید.

آلرژی در سگها از نوع غذایی

آلرژی غذایی یا حساسیت غذایی می تواند تقریباً به هر جزء پروتئینی یا کربوهیدراتی غذا ایجاد شود. البته اغلب در پاسخ به پروتئین غذا ایجاد می شود. محصولات لبنی، گوشت گاو، گلوتن گندم، مرغ، تخم مرغ، بره و سویا معمولاً با آلرژی غذایی در سگ ها مرتبط هستند.

آلرژی غذایی تقریباً در هر سنی ممکن است ایجاد شود. آلرژی غذایی ممکن است هر یک از علائم بالینی را ایجاد کند که قبلاً در مورد آنها صحبت شد، از جمله خارش، اختلالات گوارشی، و ناراحتی تنفسی.

یک سگ ممکن است انواع مختلفی از آلرژی داشته باشد، مانند آلرژی غذایی و آتوپی که تشخیص دقیق خارش سگ را بسیار چالش برانگیز می کند.

آلرژی غذایی معمولاً به کورتیکواستروئیدها پاسخ نمی دهد.

آلرژی غذایی معمولاً به کورتیکواستروئیدها یا سایر درمان های پزشکی پاسخ نمی دهد. درمان مستلزم شناسایی رژیم غذایی و حذف آنها است. دقیق ترین راه برای آزمایش آلرژی غذایی، آزمایش رژیم غذایی حذفی با استفاده از رژیم غذایی ضد حساسیت است.

از آنجایی که حذف تمام محصولات غذایی دیگر از بدن حداقل هشت هفته طول می کشد، سگ باید به طور انحصاری از رژیم غذایی مخصوص به مدت هشت تا دوازده هفته استفاده کند. اگر پاسخ مثبت و بهبود علائم بالینی حیوان خانگی شما رخ داد، دامپزشک را در مورد چگونگی ادامه توصیه می کند. شما می توانید با تهیه غذای خشک سگ، کنسرو و … از برندهای معتبر، رژیم سالم و بدون خطری برای حیوان خود در نظر بگیرید.

آلرژی از نوع تماسی

آلرژی تماسی کمترین نوع آلرژی در سگ ها است. این آلرژی در نتیجه تماس مستقیم با مواد آلرژی زا، مانند کک موجود در قلاده، آفت کش های مورد استفاده در چمن ، موادی مانند پشم یا مواد مصنوعی فرش یا ملافه، چمن ها و غیره است.

اگر سگ به هر یک از این مواد حساسیت داشته باشد، در نقاط تماس، معمولاً پاها و معده، سوزش و خارش پوست ایجاد می شود. حذف آلرژن اغلب مشکل را حل می کند.

سخن آخر اینکه

از خود درمانی حیوانات خانگی بپرهیزید. همواره برای وضعیت غیر نرمال آنها به دامپزشک مراجعه کنید تا از بروز خطرات پیش بینی نشده جلوگیری کنید.