دوبرمن جزو دسته سگ‌های کار محسوب می‌شود. دوبرمن با پوشش بدن نرم و براق، بدنی ورزشی و شکل خاص گوش‌ها و دم کوتاهش، در میان سگ‌ها همچون یک نجیب زاده باوقار است. دوبرمن بسیار پر انرژی و باهوش است و برای خدمت رسانی در نیروی پلیس، ارتش مناسب است و مهم‌تر از همه، نگهبان و همراه بسیار خوبی برای خانواده می باشد. این نژاد از سگ بسیار باهوش و وفادار است. دوبرمن در کنار اینکه بهترین سگ نگهبان بسیار شجاعی است، دوست و همراه بسیار خوبی برای خانواده می‌باشد. سگ دوبرمن به درنده خویی معروف است و آن‌هایی که دوبرمن را نمی‌شناسند از او می‌ترسند و تصور می‌کنند که او یک سگ مهاجم است.
دوبرمن هیچ‌گاه به دنبال دردسر نیست، اما بسیار شجاع است و درصورتی‌که احساس خطر کند، از خانواده و دوستانش تمام قد دفاع خواهد کرد. سگ دوبرمن از اینکه بخشی از خانواده باشد لذت می‌برد و عاشق نزدیکی با آن‌هایی است که دوست‌شان دارد. همین علاقه از دوبرمن یک محافظ واقعی ساخته است. دوبرمن در ارتباط با دوستان، خانواده و میهمانان کاملا قابل اعتماد است، البته به شرطی که به خوبی با او رفتار شود. دوبرمن با کودکان رفتار خوبی دارد و در کل نسبت به خانواده وفادار است دوبرمن سگ بزرگی است و از لحاظ بدنی و ذهنی بسیار فعال است و به تمرین زیادی نیاز دارد.
او علاوه بر ورزش، به چالش‌ها و بازی‌های ذهنی هم نیاز دارد تا دچار کسالت و افسردگی نشود. بنابر این، دوبرمن به صاحبی توانمند و مقتدر نیاز دارد که بتواند به خوبی او را آموزش دهد تا برای حضور در اجتماع آماده شود. قطعا برای افرادی که کم‌تحرک هستند یا وقت کافی برای تمرین دادن دوبرمن ندارند، این نژاد مناسب نیست. دوبرمن دوست دارد که دائما مشغول انجام فعالیت‌های ذهنی و جسمی باشد.
او خیلی زود یاد می‌گیرد و آموزش دادنش آسان است. البته این سرعت بالا در یادگیری، برای شما تبدیل به چالش خواهد شد، زیرا همیشه باید چیزهای جدید و جالبی را به او یاد بدهید. سگ دوبرمن می‌تواند کارهایی را که به نظر خودش درست است انجام دهد، البته این سگ بطور کلی خودسر و لجوج نیست. بخصوص اگر به خوبی از پس هدایتش بر بیایید و روابط خوب و پایداری با او ایجاد کنید.
پرورش‌دهندگان آمریکای شمالی معمولا گوش سگ های دوبرمن را با هدف افزایش توانایی‌شان در شناسایی صداها می‌برند و دم او را هم کوتاه می‌کنند. هرچند که هیچ الزامی در انجام این کارها نیست. کوتاه کردن دم و بریدن گوش در کشورهای زیادی ممنوع می‌باشد.
سگ های دوبرمن به آب و هوای سرد حساس هستند و به پناهگاه مناسبی در زمستان نیاز دارند. .دوبرمن سگ خانواده است و بهتر است او را در خانه تنها نگذارید او از بودن در کنار خانواده لذت می‌برد.
قد دوبرمن نر از ۶۶ تا ۷۱ سانتی‌متر و قد دوبرمن ماده از ۶۱ تا ۶۶ سانتی‌متر متغیر است. وزن دوبرمن نیز از ۲۷ تا ۳۶ کیلوگرم متغیر می‌باشد. بطور کلی دوبرمن های نر کمی بزرگتر از دوبرمن های ماده می‌باشند. دوبرمن ها بطور متوسط ۱۰ تا ۱۳ سال عمر می‌کنند. این نژاد از سگ تا سن ۳ الی ۴ سالگی، همچنان مانند یک توله رفتار خواهد کرد.
سگ های دوبرمن بطور کلی وضعیت سلامتی مناسبی دارند، اما همانند همه نژادها، در معرض بیماری‌های زیادی قرار می‌گیرند. بنابر این، شناخت انواع این بیماری‌ها می‌تواند به شما در حفظ سلامتی سگ دوبرمن خود کمک کند.
برخی از مهم‌ترین و رایج‌ترین بیماری‌ها در سگ های دوبرمن عبارتند از: سندروم وبلر، آلبینویزم، کچلی تکه‌ای رنگی و پیچ‌خوردگی و انبساط شکمی.
سگ دوبرمن بیشتر برای زندگی برون شهری و روستایی مناسب است . سگ دوبرمن یه حیاطی نیاز دارد که دورش حصار کشی شود تا هم خودش در امنیت باشد، هم امنیت سایر افراد و حیواناتی که ممکن است ندانسته وارد قلمرو او شوند حفظ گردد. بهتر است دوبرمن را به مدت طولانی در خانه تنها نگذارید. همچنین نباید او را به زنجیر ببندید. دوبرمن نیاز دارد تا به عنوان بخشی از خانواده تلقی شود و از اینکه در تفریحات و فعالیت‌های خانوادگی شرکت کند، لذت می‌برد.
اجتماعی شدن یکی از مهم‌ترین نیازهای سگ دوبرمن می باشد. مانند هر سگ دیگری، دوبرمن ممکن است خجالتی یا برعکس ستیزه جو باشد. بنابر این از دوران تولگی باید آموزش‌های اجتماعی شدن لازم را به او بدهید.
بهتر است برای تغذیه سگ دوبرمن روزانه ۲.۵ الی ۳.۵ فنجان غذای خشک سگ و با کیفیت بالا در ۲ وعده جداگانه به حیوان خود بدهید. میزان غذای مورد نیاز سگ شما، به اندازه، سن، بدن، سوخت و ساز (متابولیسم) و میزان فعالیت آن بستگی دارد. بهتر است بر حجم و تعداد وعده‌های غذایی سگ خود نظارت دقیقی داشته باشید تا تناسب اندام او شما حفظ شود.
پوشش نرم و براق بدن دوبرمن به مراقبت‌های کمی نیاز دارد. دوبرمن سگ تمیزی است و بوی بسیار کمی دارد. البته گول کوتاه بودن موهای بدن او را نخورید، موهای کوتاه هم ریزش دارند. بهتراست بصورت هفتگی بدن دوبرمن را شانه کنید. دوبرمن شما تنها زمانی نیاز به حمام کردن دارد که روی چیزهای کثیف غلت بزند و بوی بدی به خود بگیرد. در غیر این صورت، نیاز چندانی به حمام کردن نخواهد داشت.
سعی کنید دندان‌های دوبرمن خود را حداقل ۲ یا ۳ بار در هفته مسواک بزنید تا باکتری‌ها و جرم‌های روی آن از بین بروند. حتی مسواک زدن روزانه هم خوب است . اگر تخصص کافی در کوتاه‌کردن ناخن سگ خود را ندارید، بهتر است از دامپزشک یا فردی که مهارت دارد کمک بخواهید. بهتر است ماهی یکبار ناخن های سگ خود را کوتاه کنید.
سعی کنید سگ خود را به این اقدامات نظافتی از تولگی عادت دهید. گوش‌های دوبرمن خود را بطور هفتگی بررسی کنید. هیچ‌گاه نسبت به جوش‌ها و علامت‌های عفونت مانند قرمزی، تورم و التهاب روی پوست، بینی، دهان و چشم‌ها و روی پا بی‌تفاوت نباشید. چشم‌های نژاد سگ دوبرمن باید صاف و تمیز و بدون قرمزی و تاری باشند. بررسی‌های دائمی، مرتب و هفتگی، تضمین‌کننده سلامت دوبرمن شما خواهد بود.
