تولید مثل و جوجه گیری از طوطی برزیلی کاری سهل و آسان به شمار می رود و پرورش دهندگان طوطی برزیلی با دیدن جوجههای از تخم درآمده و رشد روز افزون آنان احساسی شادی و خوشحالی می نمایند. مسلما هنگامی که پرنده ای را خریداری میکنید دوست دارید جنسیت آن را تعیین کنید و همانطوری که گفته شد بیشتر گونه ها مونومورفیک (شباهت نر و ماده) هستند ولی با این وجود برخی نشانه ها میتواند تا حدودی شما را به جنسیت پرنده آگاه کند. عموما پرنده ماده سر بزرگ و پهن تری دارد و استخوان لگن در ماده بزرگ و پهن است.
پرورش دهندگان هنگام جفت زدن طوطی برزیلی برای جفت گیری با مشکل تعیین جنسیت مواجه اند. ممکن شما دو جفت نر و یا دو جفت ماده را با هم جفت زده باشید. طوطی برزیلی ها به راحتی با هم دوست می شوند. این جفت ها طوری با یکدیگر رفتار می کنند که شما فکر می کنید این دو طوطی برزیلی با هم جفت شده اند. اگر طوطی برزیلی از گونه ماداگاسکاری را انتخاب کنید، به راحتی می توانید جنسیت آن ها را تشخیص دهید.
طوطی برزیلی ماداگاسکاری از نظر رنگ ظاهری با هم متفاوتند. گونه ها و نژادهای دیگر کوتوله برزیلی هم رنگ و شبیه به هم هستند. اصلی ترین معیار برای تعیین جنسیت طوطی ماداگاسکاری این است. طوطی برزیلی نر ماداگاسکاری کله ی خاکستری رنگی دارد. در حالی که ماداگاسکاری ماده کله ی سبز رنگی دارد. ولی به طور کلی برای تعیین جنسیت میتوان از تست لگن استفاده کرد. به این ترتیب که پرنده را به پشت روی کف دست بخوابانید و با انگشت شست و انگشت کوچک بالهای پرنده را باز کنید و سر پرنده را بین انگشت دوم و سوم خود نگه دارید.
حال با دست دیگر میتوانید استخوان لگن را پیدا کنید درست بالای دم دو استخوان بیرون زده اگر فاصله این استخوانها کم باشد و انگشت بین آن نرود احتمالا پرنده نر است و اگر فاصله آنها زیاد باشد پرنده ماده است. این تست میتوان با دقت حدود ۵۰ درصد مفید باشد. توجه کنید که اگر پرنده به دست شما عادت ندارد این تست باعث استرس پرنده میشود. البته ازنوع رفتارهای پرندگان نیزمیتوان جنسیت را حدس زد به عنوان مثال پرنده ماده هنگامی که روی چوب مینشیند پاها را بازتر میگذارد و در درگیریهای که پیش میاید معمولا جنس نر است که عقب نشینی میکند . جنس ماده معمولا به لانه وابسته تر است و برای حفظ آن می جنگد و در زمان جفتگیری معمولا مواد مخصوص لانه سازی را زیر پرهای خود جمع میکند.
از شرایط مهم برای تکثیر سن پرنده میباشد. طوطی نر و ماده باید حداقل ده ماه سن داشته باشند و طوطیهای بالایی ۵ تا ۶ سال سن نیز باید از چرخه تولید مثل و جوجه گیری خارج شوند.
بیشتر بخوانید: تکثیر مرغ مینا
حالت کندن پرها در این پرنده معمولاً نشانه ی تمایل آن به آشیانه سازی است. این پرنده پس از ساختن آشیانه غالباً همان جا به استراحت می پردازد. گرفتن جوجه از «طوطی برزیلی» در خانه امکان پذیر است، به شرط آن که گوشهای خلوت و آشیانهای مناسب برای پرنده فراهم شود. طول و عرض و ارتفاع جعبه آشیانه این پرنده باید تقریباً ۲۰ تا ۲۳ سانتی متر باشد. تنها مشکلی که ممکن است در گرفتن جوجه از طوطی برزیلی در خانه با آن مواجه شد، پایین بودن میزان جوجه درآوری تخمها است.
در زمان پرورش و جفت گیری از طوطی برزیلی جفت هایی را خریداری کنید که از قبل جفت خورده اند. یعنی شما مطمین هستید قبلا یک چال از آن ها جوجه گرفته شده است. البته این جفت ها هزینه بالاتری را باید برای آن ها پرداخت کنید. ولی خب ارزشش را دارد. کف لانه ای که شما برای تخم گذاری های طوطی برزریلی انتخاب می کنید، باید کمی گود باشد. بعد از جفت گیری پس از چند روز، تخم ها یکی پس دیگری گذاشته می شود و طوطی برزیلی به مدت بیست و یک تا بیست و چهار روز بر روی تخم ها می خوابد. اگر تخم ها نطفه دار باشد باید منتظر دنیا آمدن جوجه ها باشید.
تغذیه صحیح از موارد بسیار مهم در پرورش و جفت گیری در طوطی برزیلی در دوران قبل از جفت گیری و زمان جوجه کشی می باشد.
شما پرورش دهندگان می توانید برای تامین ویتامین، املاح معدنی، پروتئین های مورد نیاز بدن طوطی برزیلی، از بعضی مواد غذایی استفاده کنید. تخم کتان و ارزن درشت سفید و قرمز، تخم ارزن را دو برابر دانه های دیگر استفاده شود. تخم کلم، تخم شلغم، تخم گشنیز، تخمه آفتاب گردان خام و بدون نمک (مشکی اطراف سفید یا قهوه ای) از تخمه آفتابگردانی که در مصارف خانگی استفاده می شود هرگز استفاده نکنید. در مصرف تخمه آفتابگردان زیاده روی نکنید و غذای اصلی کوتوله برزیلی قرار ندهید. تخمه آفتابگردان سرشار از چربی می باشد و با مصرف زیادی طوطی برزیلی چاق می شود و چربی اطراف کبد پرنده را می گیرد و به کبد او آسیب می رساند. که در صورت درمان نشدن منجر به مرگ پرنده خواهد شد.
به علت چربی زیاد گردو، فندوق و بادام زمینی پودر شده و به مقدار خیلی کم استفاده کنید. کف دریا در زمان جوجه کشی و قبل از جوجه کشی از طوطی برزیلی برای بسته شدن پوسته ی تخم، تخم به کلسیم نیاز دارد و همچنین برای تامین کلسیم استخوان های بدن طوطی برزیلی نیازمند مواد غذایی که دارای کلسیم هستند می باشند.
از سبزیجاتی مثل شاهی، اسفناج، کرفس، خیار، لوبیا سبز، کدو تنبل خام پخته، کاهو (کاهو به مقدار کم در هفته یکبار توصیه می شود)، انواع کدو پخته بدون نمک و ادویه، ذرت تازه خام و پخته، سیب زمینی آب پز شده، کلم بروکلی، جعفری. عدس، لوبیا، چنددانه، ماش، گندم، نخود، این حبوبات را به صورت خیس خورده، جوانه زده و پخته شده برای طوطی برزیلی استفاده کنید.
دادن غذای تخم مرغی در دوران آماده سازی طوطی برزیلی هفته ای بیشتر از دو بار توصیه نمی شود. در زمان تخم گذاری تخم مرغ را قطع کنید. در زمان به دنیا آمدن جوجه ها از غذای نرم مثل تخم مرغ آب پز استفاده کنید.
